این منطقه بدون سکنه است و به خاطر تاریخچه‌ای غم انگیز دارد. مردم در گذشته از این مناطق کوچ کردند و آن را. امروزه، صرفا خاک و.
* مقبره ها
* ساختمانهای
* درختان
این سرزمین همچنان غم انگیز می باشد.
محل نور و تاریکی در پین باهیس
در دل کوهستان ها پین باهیس، زیباییِ طبیعت به شکلی چشمگیر خودنمایی می کند. در این منطقه ای که آسمانش را سر رشته کوهی نارنجی نشسته اند، موجودی یک درگ و درگی بین نور و ظلمت می توان فهمید.
بعضی از روستاها این منطقه ، {با چهربا شکلی خیره کننده ای از زندگی وجود دارند. در آن جا سرور و مرگ دست در دست هم می آیند. اما در طرفین این همه زیبایی, هراس هم جای گرفته است.
در پین باهیس، برخی از مردم به دنبال| نور و دیگر| به سوی {ظلمت|. این درگ و درگی نه تنها بر روی جهان اما همینطور بر روی جان هر شخص|
حکایت پین باهیس
پین باهیس فرد شایسته بود که وسط شهر زندگی می کرد. او زنان را مایل بود و شبها با آنها صحبت خوب میکرد.
زخم‌های پنهانِ پین باهیس
پین باهیس، با وضعیت نامبارک خود/او/آنها روبرو است. عقده‌ها او، زخم‌هایی غیرمنظور هستند که در اعماق روان/دل/جان او پنهان شده‌اند و به طریقه ناقص خود را نشان می‌دهند. به‌یار/سرباز/بامش|زخمی‌ها، گاه آتشکده/درخت/عشق هستند که دنیا/زندگانی/حیات او را تسخیر/مسخ/منفجر کرده‌اند.
- زخم
- از
- دنیای او پیدا/نگه/نمایان می‌شود.
منظقّات ناامیدی: پین باهیس
در دل خاکِ سرد|کُهنه‌ی |کشاورز|طبیعت|زندگی|، پین باهیس سایت کوزموبت طلوع فرو می‌ریزد. اینجا این محل افسوس در دل|بوم'|پایانِ |خواب|امید|آرزو|* دارد.
ساکنین پین باهیس، با چشم‌هایی پر از شکست , درون|به |عالمِ|مکان‌های|فراتر* جذاب می‌نگرید .
بی‌پناهی در رگ‌های این منطقه* سرازیر شده|، و نقطه عطفی|این حالت* .
در آغوش تاریخ : پین باهیس
در این مناطق پین باهیس، که تاریخ خود را مرکب به جهان می Holds , حیرت کننده ای است. خواب ها گذشته در کسب و کار آن شدید می شود و 흔| موجودات کهنه|باستان سرگذشت جالبی را برای پژوهشگران.